راهنمای سربازی! (۲)

آنچه که در ادامه می آید بخش دوم از راهنمایی های بنده در رابطه با داشتن یک سربازی بد (در مقایسه با بدتر یا حتی افتضاح!) است. در این قسمت راجع به انواع و حداکثر کسری ها و همچنین گرفتن پذیرش صحبت می کنم. قسمت اول را از اینجا بخونید.

1. سابقه فعالیت
   خوب این دیگه گفتن نداره که به ازای هر سال عضویت فعال در بسیج از سربازی شما ۴۵ روز کسر می شود. همچنین اگر شما عضو شورای حوزه باشید به ازای هر ۶ ماه ۴۵ روز کسری خواهید داشت. شاید برای کسی که هنوز به خدمت نیامده کسری چیز خاصی به حساب نیاید اما همچین که پاتون رو توی سربازی بزارید روزی ۱۰۰۰ بار آرزوی یک روز کسری رو می کنید! بنابراین حتما برای این مورد اقدام کنید. سقف کل کسری در این مورد برای کسانی که گواهی آموزشی تکمیلی ندارند ۳ ماه است و چنانچه کسی آموزشی تکمیلی داشته باشد تا ۶ ماه می تواند از خدمتش کسر کند. همچنین باید بگم که عضویت عادی کسری ندارد.
   دوستانی که می خوان از این مورد استفاده کنن باید حتما دقت کنند که پرونده شان از همه لحاظ تکمیل باشد و خدای ناکرده بعدها گیر یک مشکل کوچک نیفتند. شرایطی هم برای گرفتن کسری هست که در ادامه به اونها اشاره می کنم.
   1. کفایت آموزش
      یکی دیگه از کسری ها که احتمالا اسمش رو هم نشنیدید کفایت از آموزش است. کسانی که عضویت فعال در بسیج دارند باید حواسشان را جمع کنند که در دوره های آموزش تکمیلی که در حوزه های درجه یک شهری برگزار میشه و عموما بیشتر از دو یا سه روز دوری از خانه ندارد شرکت کنند تا به این ترتیب برگ سبز دریافت کنند و از دوره آموزشی سربازی معاف بشن. به این ترتیب شما عملا دو هدف را بایک تیر زدید: اولا از سخت ترین و ملال آورترین دوره سربازی یعنی آموزشی فرار کردید ثانیا دو ماه کسری خدمت مفت گرفته اید که اضافه بر آن ۶ ماه بالاییست!
      البته قانون این است که با داشتن این نوع کفایت از آموزش شما باید ۲۰ روز در پادگان آموزشی به سرببرید که اگر محل آموزشتان سپاه باشد به احتمال ۹۹ درصد و در موارد دیگر هم به احتمال خیلی زیاد همین ۲۰ روز را هم در آموزشی نخواهید بود و بلافاصله از آموزشی ترخیص می شوید. باز هم یادآوری می کنم که لازمه شرکت در این دوره ها داشتن عضویت فعال است.
   2. کسری خدمت تا حد ممکن
      اگر به عقب بر می گشتم حتما بدون فوت لحظه ایی برای کسری های بالا اقدام می کردم. نکته دیگه هم اینکه فعالیت شما تا لحظه اعزام به خدمت نباید قطع بشه (به خصوص بیشتر از ۶ ماه) چون در این صورت پرونده به عنوان پرونده راکد ارزیابی می شه و هیچ کسرییه به شما تعلق نمی گیره. پس در صورتی که مثلا در دانشگاه فعال بودید بعد از فارق التحصیلی بلافاصله باید برای انتقال پروندهتان و فعال نگهداشتن آن اقدام کنید.
2. پذیرش از یگان مورد نظر
   از جمله نکات دیگه که خیلی هم مهم است (شاید مهمتر از تمام حرف های زده شده در بالا) محل خدمت است. برای این مورد یا باید کاملا خودتان را به دست تقدیر بسپارید یا به دست پارتی ها! جاهای زیادی برای خدمت خوب هست که شرایط آن بستگی به وضعیت خودتان دارد. به عنوان مثال انواع شرایط خدمت مثل خدمت ۲۴-۲۴ یعنی ۲۴ ساعت کار، ۲۴ ساعت آزاد یا ۱۲-۳۶ یا کار اداری عادی یا . . . وجود دارد. مسائل دیگری هم هستند که تعیین کننده اند مثل جاهایی که سرباز را لباس شخصی می کنند، جاهایی که حقوق بیشتر می دهند و . . .. خلاصه تنوع کار آنقدر زیاد است که انتخاب محل بعد از داشتن پارتی لازم برای پذیرش، بستگی به علاقه و نیاز شما دارد. به عنوان مثالهایی از این اماکن آموزش و پرورش با حقوق بیشتر (حدود ۱۰۰ تومن) اما با تعهد خدمت ۲۴ ماه آن هم اکثرا در اطراف شهرهای بزرگ، بیمارستانها با امکان لباس شخصی شدن و ساعت کاری کمتر، دانشگاهها با امکان تعطیلی پنج شنبه ها علاوه بر جمعه و شیفت نداشتن و . . . هستند. پس به دنبال پارتی و جایی باشید که بتوانید در آن متناسبترین خدمت را داشته باشید. حتی یکی از دوستان من که صبح ها کار می کرد جایی رو در کتابخانه بیمارستان جور کرد که ساعت کاریش از ۱۵ الی ۲۲ شب است.
   به هرحال اگر به هر ترتیبی قرار شد که در محل نظامی خدمت کنید باید بین سپاه، ارتش و نیروی انتظامی انتخاب کنید. به نظر من گذشته از نیروی انتظامی که به معنای واقعی کلمه سختترین محل برای خدمته، الان دیگه تفاوت زیادی بین ارتش و سپاه وجود نداره به خصوص برای افسر ها (فوق دیپلم به بالا). حتی شاید برای بعضی ها خدمت در ارتش خیلی آسون تر هم باشه و به روحیاتشون بیشتر بسازه.
   اما گذشته از همه این حرفها به شدت به شما پیشنهاد می کنم که حتما قبل از اعزام محل خدمتتون رو تعیین کنید و همینطوری نرید خدمت! برای این منظور باید بگم که اکثر این محل ها یک ماه قبل از تاریخ اعزام (اول ماههای زوج برای فوق دیپلم به بالا و ۱۸ ماههای فرد برای پایین تر) لیست سهمیشون پر می شه و اون رو نهایی می کنن، پس قبل از اون باید اقدام کنید.
3. در ارتباط بودن با نظام وظیفه
   اصولا نظام وظیفه برخلاف کاری که الان انجام می ده برای راحتتر شدن کل پروسه ی سربازی به راه افتاده، پس اونجا رو بشناسید و اگر تهران هستید حتما چندباری قبل از اعزام بهش سربزنید. از طریق نظام وظیفه و دیدن دم مسئولین و سربازهای اونجا می تونید خیلی چیزها به خصوص محل خدمتتون رو تغییر بدید. بنابر این حتما به این توصیه عمل کنید. از طرف دیگه نظام وظیفه می تونه کارهای خاصی هم برای شما انجام بده، مثلا انتقال اعزام به جلو و عقب تکمیل و رفع نقص پرونده و . . .. غیر از این اتفاقات عادی و روال قانونی گاهی اونجا اتفاقات خاصی هم می افته که یک نمونه اش جلو افتادن سربازی هست که بعدا بیشتر توضیح می دم.
4. انتقال اعزام به عقب و جلو
   یکی دیگه از نکات مخفیی که وجود داره اینه که شما قانونا می تونید اعزامتون رو یک دوره (که معمولا هر دوره اعزام دو ماه است) به عقب بندازید. غیراز اون راه دیگه ایی هم برای عقب انداختن یک دوره دیگه (علاوه بر قبلی) وجود داره و اون هم نزدن واکسنه. یعنی اگر شما پروندتون رو بدون زدن واکسن بفرستید برای شما تاریخ اعزام مشخص می شه که بعد یک نامه تکمیل پرونده براتون می آد که می تونید چند روز قبل از تاریخ اعزام برید به نظام وظیفه و با اعلام اینکه هنوز واکسن نزدید یا کمتر از ۳ هفته از واکسن زدنتون گذشته، یک دوره دیگه هم سربازی رو به عقب بندازید.
   اما شاید الان بیشتر از عقب انداختن سربازی، جلو انداختنش طرفدار داشته باشه. برای این منظور شما قانونا می تونید در صورت وجود داشتن جا، یک دوره سربازی تون رو جلو بندازید که امکان اون رو فقط نظام وظیفه تعیین می کنه. غیر از این راهکار قانونی، گاهی اوقات شرایطی پیش می آد که یک یا چند دوره قبل از اعزام شما برای تعدادی جا باز می شه و اگر بجنبید می تونید چندماهی رو توی عمرتون صرفه جویی کنید پس همونطور که گفتم با اداره نظام وظیفه در ارتباط باشید.
5. داشت مدرک قبل از اعزام
   یکی دیگه از نکات خیلی مهمی که مستقیما در راحتی شما در خدمت اثر گذاره مدرک تحصیلی شماست. فقط خلاصه بگم که کسایی که با زیر فوق دیپلم به خدمت برن، روی آرامش رو حتی در بهترین جاها به خودشون نخواهند دید. اولین گزینه در کلیه حمالی ها همین دوستان خواهند بود پس سعی کنید هر طور هست فوق دیپلمتان را بگیرید. همینطور به دوستانی که لیسانس دارند توصیه اکید می کنم که یک فوق لیسانس از هر راه ممکن پیام نور و آزاد و از انواع رشته های کشکی و آبکی هم که شده بگیرند تا در خدمت نه حرف زور بشنوند نه صبح زود بلند شوند نه شب بیداری بکشند و بهترین پست های موجود رو هم به راحتی تصاحب کنند. به عنوان نمونه سرباز صفر (مدرک زیر فوق دیپلم) هم هر روز صبح گاه و شامگاه و هم شیفت دارند، افسرها (فوق دیپلم و لیسانس) یک یا دو روز در هفته صبحگاه هیچ روزی شامگاه و نصف یا کمتر از نصف سربازصفر شیفت دارند و افسرهای ستوان یک (فوق لیسانس به بالا) هیچ صبحگاه هیچ شامگاه و هیچ شیفتی ندارند و احتمال لباس شخصی شدنشان خیلی بالاست. غیر از اینها در ارتش سربازها لباس خاکی می پوشند اما افسرها پیراهن و شلوار مرتب و باکلاسی می پوشند.